Koń fryzyjski -
Koń fryzyjski
jest to rasa konia należąca do koni gorącokrwistych.
Historia i pochodzenie
Koń fryzyjski jest rasą liczącą ponad trzy tysiące lat. Pochodzi z Europy Północnej, jest spokrewniony z europejskim koniem leśnym. Już Rzymianie opiewali jego zalety. Był to ciężki koń zimnokrwisty, który stał się sławny dopiero po uszlachetnieniu go domieszką krwi konia orientalnego. Bardzo silny wpływ wywarły na niego konie andaluzyjskie w okresie hiszpańskiej okupacji Holandii w XVI i XVII wieku. Początkowo był koniem roboczym, a później wierzchowcem dla zbrojnych rycerzy. Powoli stał się koniem karetowym, używanym do paradnych wyjazdów, zachowując nadal swą zręczność i żywy temperament. Był eksportowany do całej Europy, gdzie wywarł wpływ na większość ras, przekazując im swoją dominującą karą maść.
W XVIII wieku zaczęto używać tych koni w wyścigach kłusaków, popularnych wówczas we Fryzji, objętych patronatem króla Williama I, zwanych Dniami Królewskiego Złotego Bata. W XIX wieku jako kłusaki stały się popularne w całej Europie i wzięły udział w tworzeniu ras kłusaków orłowskich i amerykańskich, które to konie wyparły z czasem fryzy z tej konkurencji.
Pomimo starań hodowców, zmiany w społeczeństwie i rolnictwie w kolejnych dekadach doprowadziły do marginalizacji fryzów oraz do obniżenia ich jakości hodowlanej. Wojny i postęp cywilizacyjny w XX wieku spowodowały utrzymanie tej tendencji i dopiero pod koniec stulecia rasa koni fryzyjskich ponownie rozkwitła.
Wygląd
Ogier rasy Fryzyjskiej
Koń fryzyjski jest koniem o ciężkim koćcu. Ma co najmniej 152 cm w kłębie. Głowa jest długa, ale nie pozbawiona uroku, a uszy wyjątkowo ruchliwe. Grzywa i ogon bardzo bujne i piękne, a włosy faliste. Na kończynach występują obfite szczotki. Szyja jest wygięta, wysoko noszona, łopadki mocne, kłąb wyraźnie zaznaczony, kłoda mocna zad silny. Kończyny stosunkowo krótkie, mocne o zdrowych stawach i silnych, ciemnych kopytach. Maść koni fryzyjskich jest zawsze kara, bez żadnych wyjątków.
Chody
Koń fryzyjski tak jak większość innych ras porusza się stępem, kłusem i galopem. Jednak najwolniejszy z tych chodów (stęp) jest sprężysty i silny, następny (kłus) wysoki, co w zaprzęgu sprawia wrażenie elegancji, a ostatni (galop) rytmiczny, okrągły.
Użytkowanie
Najczęściej w ujeżdżeniu, choć otrzymują słabe noty.
Do skoków się nie nadają, ponieważ mają słabe kręgosłupy.
Najbardziej pasuje do nich opinia ; koń rekreacyjny.
jj