Koń wiacki - jest to stara, prymitywna rasa konia wszechstronnego, powstałego w dorzeczu rzeki Wiatki.
Wygląd[]
Wiatka jest koniem wszechstronnym o wysokości w kłębie 132-142 cm, o głębokiej klatce piersiowej (obwód klatki piersiowej w popręgu mierzy co najmniej 160 cm), o głowie średniej długości. Profil jest lekko wklęsły. Szyja dobrze umięśniona. Głowa jest dobrze dopasowana wielkością do reszty ciała. Kłąb jest wysoki. Kopyta są o twardym rogu. Ogon jest gęsty, a grzywa bujna. Kończyny są krótkie i grube. Obwód nadpęcia to około 20 cm. Maść jasnogniada, bułana lub siwa, często z pręgą grzbietową i pręgowaniem na kończynach.
Historia[]
Ta mało znana rasa pochodzi od tarpana, konia bośniackego, konika polskiego, konia huculskiego i kuca Sorraia. Została uformowana w dorzeczu Wiatki i Obwy na zachód od Uralu około XVIII wieku. Ulepszona
Została w okolicach Udmuru w dorzeczu rzek Wiatka i Kama w Rosji.